شناسایی مولکولی ژنهای حدت iutA و hlyF در جدایه های اشریشیاکلی از موارد کلی باسیلوز در مزارع گوشتی تجاری استان گلستان

 مقدمه و هدف : تعیین فراوانی دو ژن حدت iutA و hlyF در تعدادی از اشریشیاکلی های جداشده از موارد کلی باسیلوز استان گلستان. مواد و روش کار : 60 نمونه جدایه E.coli از بانک باکتریایی بخش بیماری های طیور دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج جداشده از موارد کلی باسیلوز استان گلستان به به طور اتفاقی انتخاب شدند. سپس به روش جوشاندنDNAجدایه های E.coli استخراج شد و با روش PCR multiplex به کمک پرایمرهای اختصاصی برای شناسایی ژن های حدت iutA و hlyF اقدام شد. محصول PCRبرای ژنهای iutA و hlyF به ترتیب 450 و302 جفت باز بود. نتایج و بحث: فراوانی هر کدام از ژنهای iutA و hlyF 30% بدست آمد. بعبارتی این دوژن همزمان در 30% جدایه ها وجود داشتند و بقیه جدایه ها فاقد هر دو ژن بودند. با توجه به این نتایج و وجود تنوع در فراوانی این ژنها در مناطق مختلف دنیا به نظر می رسد که ژنهای حدت دیگری در این اشریشیاکلی ها اهمیت داشته باشند زیرا عوامل حدت، پدیده ای چند عاملی هستند. همچنین این احتمال وجود دارد که این جدایه ها، اشریشیاکلی های فرصت طلبی بوده اند که به دلیل وجود عوامل مستعد کننده توانسته اند سبب بیماری شوند. همچنین در بیشتر موارد یا این دو ژن با هم حضور داشتند (30 %) یا اینکه هیچ کدام از این ژنها با هم حضور نداشتند (70%) بنابراین تایید کننده مطالعات پیشین است که نشان می دهد وقوع این ژنها اکثرا با هم در منطقه حفاظت شده پلاسمید COL V است که بیانگر وجود یا عدم وجود این پلاسمید در اشریشیا کلی های مورد مطالعه است. از آنرو که عوامل حدت پدیده ای چند عاملی هستند بنابراین پیشنهاد می شود پانل ژنهای حدت ایران تعیین شود تا در بررسی های تشخیصی از آن استفاده شود.